Getuigenissen

Vroeger was ik een echte sportman, maar in 2001 werd ik plots onverklaarbaar ziek. Ik kreeg enorme hoestbuien, adem- en hartstilstanden. Na een lang ziekenhuisverblijf en vele onderzoeken werd als laatste redmiddel hoge dosis cortisone opgestart.
Resultaat: minder hoesten en een gewichtstoename van meer dan 50 kg. Hieropvolgend ontwikkelde ik een enorm hoog suikergehalte en moest ik 4 x daags insuline spuiten en tabletten metformine innemen.

De jaren daarna volgde een hopeloze strijd met mezelf om dit resultaat te aanvaarden, mijn levensstijl en eetgewoontes aan te passen.
Mijn werkzaamheden lieten echter geen regelmaat toe en mijn gewicht bleef maar toenemen. Veel vermageringskuren, sport beoefenen en diëtistes mochten niet baten en mijn gewicht nam geleidelijk aan steeds meer toe.

Ik kreeg te maken met artrose zodat ik steeds minder kon bewegen, steeds dikker werd en de vicieuze was een feit.
Gevolg: drie zware operaties aan mijn rug (vastzetten, zenuwbanen vrijmaken) en ingrepen aan de nek, schouders, heupen, voeten, knie, en ook injecties in de knieën, heupen en schouders, én zelfs de pijnbestrijding mocht niet meer baten. Het enorme overgewicht speelde een grote rol en maakte opereren zelfs gevaarlijk.
Ook mijn ogen werden steeds slechter door de suiker.
Ik was genoodzaakt om mijn bedrijf stop te zetten (al moeilijk draaiende te houden was door de vele operaties en grote pijnen). Thuis de trap oplopen en mezelf verzorgen ging niet meer.
Een steeds grotere druk ontstond er op mijn vrouw die mij volledig moest verzorgen.

Ik had erg veel insuline nodig, en mijn suiker bleef te hoog staan… Mijn bewustzijn daalde, en ik besefte niet meer dat ik nog op deze aardbol rondliep.
Uiteindelijk na weer een hele slechte bloedtest verwees mijn huisarts mij door naar de nieuwe diabetes specialist in Torhout, dr. Lorenc.
Deze man onderzocht in zeer korte tijd de problematiek en kwam tot de conclusie dat ik eigenlijk, mocht het zo doorgaan, het einde van 2017 waarschijnlijk niet meer zou meemaken (dezelfde conclusie als die van de huisarts)!!!
Hij verwees mij naar dr. Isabelle Debergh om te spreken over het laatste redmiddel. Ook hier kreeg ik te horen dat ik niet lang meer had als er niets zou gebeuren.
Daar vernam ik van de mogelijkheid tot de operatie Gastric Bypass en dat ik dat toch ernstig moest overwegen.
Zowel dr. Isabelle Debergh als mijn vrouw hebben er hard voor moeten vechten om mij ervan te overtuigen deze operatie te doen temeer omdat ik eigenlijk zo niet echt verder wilde.
Uiteindelijk heb ik besloten deze operatie toch te laten uitvoeren.
Mijn gewicht was op dat moment ongeveer 154 kg.

De uiteindelijke ingreep zelf heb ik ondergaan als een noodzakelijk kwaad en is volledig goed verlopen. Uiteraard een beetje pijnlijk maar welke operatie is dat niet. Door me te houden aan de belangrijkste voorwaarden van het shake gebruik vooraf (om de lever te ontvetten) heeft dit er toe geleid dat de operatie heel goed is verlopen.

In het begin hield ik 6 x daags een lijst bij met alle voeding, drinken, en medicatie alsook de bloeddruk, gewicht en suikerspiegel. Ik kan dat iedereen aanraden ook zo te doen daar je enorm gestimuleerd wordt door het met je eigen ogen te zien wat er verandert.
Mijn gewicht begon enorm af te nemen.
Na twee weken ging ik al een klein beetje wandelen en ging ik voor het eerst weer op de fiets na 17 jaar.
Je houden aan het dieet en de voorschriften (bewegen, bewegen, bewegen en nog eens bewegen) is van enorm belang.
Inmiddels is mijn gewicht nu rond de 80 kg en voel ik mij als herboren.

Uiteraard is mijn gewicht zodanig afgenomen dat het bewegen veel beter gaat (wat niet wegneemt dat de artrose niet over gaat maar wel zich veel minder snel zal ontwikkelen.)
De grootste verrassing echter is het feit dat ik nu al sinds 5 weken na de operatie totaal geen insuline meer spuit en geen pillen metformine slik. En mijn suiker is op een normaal niveau zoals het hoort, tussen de 80 en de 120. Soms zelfs een hypo (te laag gehalte wat ik voorheen totaal niet kende). Ook mijn hoge bloeddruk is afgenomen en dat is nog steeds zo. De medicatie hiervoor is ook inmiddels gestopt.
Het enige wat er bijgekomen is, maar dat is gebruikelijk, zijn de vitamine pillen.
Uiteraard is mijn leven enorm veranderd van “geen leven” naar een kwaliteitsvol leven en niet door Euro-Milions maar door de artsen, familie en de operatie.

Enormveel dank aan de artsen en mijn vrouw!

Doorzettingsvermogen is in dit geval de beste raadgever.